Agiasma

W tłumaczeniu z greckiego „agiasma” jest „świętością”. Tak nazywają wodę, poświęconą w szczególny sposób. Święcenie wody bywa małe i wielkie: małe dokonywane jest w ciągu roku wielokrotnie, a wielkie – tylko w święto Chrztu Pańskiego.

W rosyjskim narodzie istnieje dziwne podanie: jakoby Chrzest i Objawienie Pańskie – nie jedno i to samo, również i woda, którą poświęcają w wigilię, 18 stycznia, – to woda bogojawlenskaja, a ta, co poświęcona 19, – krieszczenskaja. Podanie to o tyle jest mocne, że szczerze wierzący ludzie starają się nabrać świętej wody dwa dni po kolei i przechowują ją potem w różnych naczyniach, bojąc się zmieszać. To bezsensowny przesąd. I w święto i w wigilię woda wyświęca się tak samo, w pamięć zejścia Pana Boga Jezusa Chrystusa w wody rzeki Jordan. Krieszczenskaja woda posiada szczególną łaskę i ludzie to wiedzą (albo czują). W to święto świątynie wypełniają się narodem, jest nawet pewien typ „parafian”, którzy przychodzą do cerkwi raz do roku – „za wodiczkoj”.

Lecz o co modlą się w czasie wielkiego wodooswiaszczenija? O to, żeby woda ta wyświęciła się siłą i działaniem i zejściem Świętego Ducha. O to, żeby była ona darem uświęcenia, wybawienia od grzechów, uzdrowienia duszy i ciała. O to, żeby otrzymała  błogosławieństwo Iordanowo. Żeby odpędzała wszelkie knowanie widocznych i niewidocznych wrogów. Żeby woda ta doprowadzała do życia wiecznego. Żebyśmy i my przez spożycie tej wody i objawienie Ducha Świętego otrzymali błogosławieństwo (oświecenie). Wielka modlitwa – wielka i świętość.

Chrzest Pański poświęcił samą istotę wody. Każda woda, wzięta tego dnia, zawiera zastaw (pierwiastek) łaski. Dlatego ten, kto nie jest w siłach przyjść do cerkwi z powodu własnej niemocy albo odległości świątyni, może nabrać wody z każdego źródła, nawet spod wodociągowego kranu i używać jak świętej.

Agiasmę pić  trzeba na czczo, z rana, jednak w chwili kiedy szczególnie potrzebujemy pomocy Bożej można pić o każdej porze dnia i nocy. Przechowywać – w oddzielnym miejscu, najlepiej obok domowych ikon (w żadnym wypadku nie w lodówce!) Przy traktowaniu z bojaźnią bożą święta woda pozostaje świeżą i ma przyjemny smak przez długi czas. Można nią pomazać się, dodawać stopniowo do jedzenia, kropić mieszkanie. Ludzie, którym zabroniono przyjmować Priczstije z powodu pokuty, przyjmują agiasmę jak duchowe pocieszenie.

Trochę szkoda, że cud wielkiego święcenia bywa tylko jeden razu w roku i tak rzadko można słyszeć wzruszające tropariony:

„Hłas Hospodień na wodach wopijet, hłahola: priiditie, priimitie wiej ducha premudrosti, ducha razuma, ducha stracha Bożija, jawlszahosia Christa.”

„Głos Pański na wodach woła, mówiąc: przyjdźcie, przyjmijcie powiew ducha mądrości najwyższej, ducha rozumu, ducha strachu Bożego, Chrystusa który się zjawił…”

CZY UMIEMY SIĘ MODLIĆ?

Arcybiskup Nikon (Rożdiestwienski) / Архиепископ Никон (Рождественский)

Czym jest modlitwa w życiu duchowym Chrześcijanina? W istocie, jest ona oddechem duszy, żyjącej z Bogiem, stałym wznoszeniem umysłu i serca do Boga, jest pełnym czci słowem do Boga – wypowiadanym albo na głos, albo wewnętrznie, w sercu.

 

Czy umiemy „oddychać modlitwą”, wznosić swoje serce, swój umysł do Boga, jak należy, jak nas nauczył Zbawiciel, jak uczą Święci Boży? Czy umiemy się modlić?

 

Jednak z przykrością trzeba powiedzieć, że my, dzisiejsi Chrześcijanie, albo oduczyliśmy się, albo wcale nie nauczyliśmy się modlić. I czy nie dlatego w modlitwie odchodzimy od Boga, sercem jesteśmy daleko od Niego, gaśnie w nas też życie duchowe, a wielu z nas nawet nie ma pojęcia o tym, co to jest to życie duchowe, i żyjemy tylko życiem ciała i duszy, zapominając zupełnie, że jest w nas jeszcze duch, zasadniczo odróżniający nas od innych istot żywych, nie mających ducha? … Czy nie   dlatego tak szybko zaszczepiają się w nas takie nauki jak darwinizm, wywodzący człowieka od małpy? W rzeczywistości, jeśli człowiek wcale nie czuje w sobie pierwiastków życia duchowego, życia ducha, to żyje on tylko życiem zwierzęcym, psychicznym, nie styka się ze światem ducha, duch w nim jakby zamarł, nie oddycha, i dla niego staje się jakby naturalnym już odczuwanie siebie – tylko jako zwierzęcia, a resztę niezatartego w nim obrazu Boga, ostatnie ślady Jego usuwa w każdy możliwy sposób pod naciskiem grzesznych namiętności, zagłuszając głos sumienia chytrze wplataną sofistyką naturalnych pseudo-nauk … Człowiek stopniowo zanurza się z powrotem w tę ciemność zapomnienia o Bogu, w której znajdował się kilka tysięcy lat przed Narodzeniem Chrystusa Zbawiciela i znów upodabnia się do nierozumnego bydła.

 

Modlitwa jest wielkim darem Boga, ale daje się go tylko temu, kto za nim wyciąga ręce do Boga, kto przychodzi do Boga z chęcią modlitwy. Czy przejawiamy należną chęć, czy dążymy do Ojca Niebieskiego, jak jeleń do źródeł wody, czy szuka, czy prosi nasze serce modlitwy?

 

Nie umiemy, oduczyliśmy się modlić, ale – dzięki Bogu: są jeszcze wśród nas pragnący modlitwy, wołający do Boga sercem: Panie, naucz nas modlić się! Na adres mego blogu, zatytułowanego „Nieco o modlitwie i pokorze” otrzymałem od czytelników nowe listy z pytaniami i wątpliwościami, wykazującymi, jacy jesteśmy dziecinni w dziele modlitwy. Nastał czas świętego postu i pokuty; bez modlitwy nawrócenie jest niemożliwe; porozmawiajmy więc o modlitwie w odpowiedzi na listy moich czytelników, w których słychać pytania o życiu duchowym.

 

„Piszesz, Władyko, – mówi jeden z moich czytelników – że wcale nie należy w swojej fantazji wyobrażać osobę, do której się modlisz. Przykro mi, ale ja nie rozumiem Twojej, Władyko, wskazówki. Ojciec Ioann z Kronsztadu powiedział: „W modlitwie do Ojca Niebieskiego obrazowo przedstawiaj Go stojącego przed tobą i z miłością słuchającego każdego twojego słowa.” Po cóż są wtedy dla nas obrazy, które służą nam dla naszego nastroju i wyobrażenia tego, do kogo skierowana jest nasza modlitwa: przecież nie modlimy się do zwykłej deski. Jakże można sobie nie wyobrażać i nie odczuwać podczas modlitwy Pana, Boga naszego? On – jest wszechobecny”.

Trzeba być ostrożnym, aby nie mieszać słów i pojęć do siebie podobnych, ale nie identycznych. „Obrazowo przedstawiać”, to jeszcze nie oznacza „rysować w wyobraźni.” W dziennikach Ojca Ioanna  wszędzie, gdzie mówi się o takim przedstawieniu, rozumiane jest stanie z czcią w myślach przed wszechobecnym i wszechwiedzącym Bogiem i Jego Świętymi, kiedy człowiek uświadamia siebie w obecności niewidzialnego stworzenia, i jakby odczuwał tę obecność, nie dopuszcza nawet i myśli o tym,  że nie jest słyszany przez to stworzenie – tym nie mniej – nie odważa się wnikać swoją nieokrzesaną wyobraźnią do świata niewidzialnego i zachowuje swój umysł „jako niewidzący”, zgodnie ze słowami świętych ascetów. Na pytanie mego czytelnika co do znaczenia świętych ikon pół wieku temu odpowiedział zmarły autor „Doświadczeń ascetycznych”, dobrze znany asceta Biskup Ignacy Brianczaninow. „Święte ikony, – pisze on – zostały przyjęte przez Cerkiew Świętą dla pobudzenia pobożnych wspomnień i uczuć, a wcale nie dla pobudzenia marzycielstwa. Stojąc przed ikoną Zbawiciela, stój jakby przed Samym Władcą Jezusem Chrystusem, niewidzialnie wszechobecnym i przez Swoją ikonę obecny w tym miejscu, w którym ona się znajduje; stojąc przed ikoną Matki Bożej, stój jakbyś stał przed Samą Najświętszą Dziewicą, ale swój umysł zachowuj jako niewidzący: ogromną różnicą jest być w obecności Boga i stać przed Bogiem lub – wyobrażać sobie Boga. Odczucie obecności Boga sprowadza do duszy zbawienny lęk pobożności, a wyobrażenie Boga i Jego Świętych informuje umysł, że jest to prawdziwe, prowadzi go do fałszywej, dumnej opinii o sobie – prowadzi duszę do fałszywego stanu – stanu samooszukiwania, samozłudzenia (ros.- самообольщения)”.

Skuteczność Psalmu 90

…. ostatnio  przypomniało mi się  o dużej  skuteczności modlitwy Psalmami, a w szczególności Psalmem 90. Jaka jest siła tego Psalmu sam doświadczyłem na sobie w różnych momentach swego życia. Wiedziałem wcześniej jak ważny jest Psalm 90 , który chroni i wybawia z wszelakiego zła i nieszczęść, ale na dobre uświadomiła mi to lektura książki NA TEJ ZIEMI TYLKO UCZYMY SIĘ ŻYĆ  -O.Walentina Biriukowa . Dopiero po przeczytaniu tej książki uzyskałem świadomość jaką broń dał nam BÓG. Psalm 90 to też ochrona i ratunek przed złymi mocami.

Oto te ważne fragmenty dotyczące Psalmu 90:

„W 1977 roku, w Samarkandzie byłem świadkiem jeszcze jednego przypadku zdumiewającego uzdrowienia po modlitwach.
Kiedyś pewna matka przyprowadziła do mnie dwie córki; jedna z nich miała ataki.
– Ojcze, może ojciec wie, jak wyleczyć Olę? Całkiem zamęczyły ją ataki —zdarzają się dwa razy dziennie.
– Córka jest ochrzczona? – pytam.
– A jakże, ochrzczona…
– A krzyżyk nosi? Matka zawahała się:
– Ojcze… jak by tu powiedzieć… Dopiero dwa tygodnie temu nałożyliśmy jej krzyżyk.
Pokiwałem głową: co to za chrześcijanin bez krzyża? Tak samo jak żołnierz bez karabinu. Zupełnie bezbronny. Zacząłem z nimi rozmawiać. Poradziłem wyspowiadać się i przyjąć komunię, i codziennie odmawiać Psalm 90. – „Kto przebywa w pieczy Najwyższego”.
Po trzech dniach przyszła ta kobieta z dwiema córkami, Olą i Galą. Wyspowiadały się, przyjęły komunię i zaczęły codziennie po 40 razy odmawiać psalm, tak, jak im radziłem (tej zasady modlitewnej nauczyli mnie rodzice). I stał się cud – tylko dwa dni cała rodzina odmawiała Psalm 90., a już Olę przestały męczyć ataki. Wyleczyła się z ciężkiej choroby bez żadnych szpitali. Wstrząśnięta matka przyszła do mnie i pyta, ile pieniędzy się należy za „pracę”.
– Cóż znowu, matko – mówię – to nie ja zrobiłem, tylko Pan Bóg. Sama pani widzi: tego, czego nie potrafili lekarze, dokonał Bóg, kiedy tylko zwróciłyście się do Niego ze skruchą.
* * *
Z Psalmem 90. związany jest jeszcze jeden przypadek uleczenia – z głuchoty.
Przyszedł do naszej Wozniesienskiej świątyni w Nowosybirsku pewien starszy człowiek imieniem Nikołaj. Zaczął się skarżyć na dolegliwości:
– Ojcze, już od dawna źle słyszę, od 4 klasy. A teraz to już zupełnie jest nie do wytrzymania. W dodatku boli mnie wątroba i żołądek.
– A ty przestrzegasz postu? – pytam.
– Ależ nie, jakiego postu! Co dadzą w pracy – to zjem. A trwał piąty tydzień Wielkiego Postu.
– Nikołaj – mówię mu – aż do Paschy jedz tylko postne jedzenie i 40 razy dziennie odmawiaj „Kto przebywa w pieczy Najwyższego”.
Kiedy już minęła Pascha, Nikołaj przyszedł ze łzami w oczach i przyprowadził ze sobą brata Władimira.
– Ojcze, niech ci Bóg błogosławi!… W czasie Paschy zaśpiewano „Chrystus zmartwychwstał”, a ja nie słyszę. No, myślę sobie, ojciec mówił – pościć, a Bóg pomoże, a ja jak byłem głuchy, tak głuchy zostałem. Jak tylko to pomyślałem – jakby mi korki z uszu wyskoczyły. Od razu, w jednym momencie, zacząłem normalnie słyszeć.
Oto, co znaczy post, oto, co znaczy modlitwa. Oto, co znaczy odmawiać „Kto przebywa w pieczy Najwyższego”. Bardzo nam jest potrzebna czysta, pełna skruchy modlitwa – bardziej niż woda i jedzenie. Jeżeli w szklance jest mętna woda – nie będziemy jej pić. Tak samo Bóg chce, żeby z naszej duszy płynęła czysta, a nie zmącona modlitwa, oczekuje od nas czystej skruchy… A do tego mamy teraz i czas, i swobodę. Byle by tylko była gorliwość.”

Taka reguła modlitewna oczywiście najlepiej z postem zalecana była przez O.Walentina. Modląc się 40 razy  Psalmem 90 można jeszcze po dziesięciu razach mówić modlitwę „DA WOSKRESNIET BOG”. Reguła modlitewna wygląda wtedy tak:

1. 10 x PSALM 90 potem 1 x DA WOSKRESNIET BOG  
2. 10 x PSALM 90 potem 1 x DA WOSKRESNIET BOG  
3. 10 x PSALM 90 potem 1 x DA WOSKRESNIET BOG  
4. 10 x PSALM 90 potem 1 x DA WOSKRESNIET BOG  

Teksty modlitw po polsku i cerkiewnosłowiańsku:

NIECH POWSTANIE BÓG

Niech powstanie Bóg, i rozproszą się Jego wrogowie, i
niech pierzchają przed Jego obliczem ci, którzy Go nienawidzą.
Jak dym się rozwiewa, tak niech się rozwieją, jak wosk się
rozpływa przy ogniu. Tak niech zginą szatani od oblicza
miłujących Boga, Żegnających się znakiem krzyża świętego i z
radością mówiących: Bądź pozdrowiony życiodajny krzyżu Boży,
który odpędzasz szatany mocą ukrzyżowanego na Tobie Boga
naszego Jezusa Chrystusa, który zstąpił do piekła, podeptał moc
szatańską i dał nam Ciebie, krzyż Twój czcigodny, na odpędzenie
wszelkiego nieprzyjaciela. O czcigodny i Życiodajny krzyżu Boży,
pomagaj mi z Najświętszą Władczynią, Dziewicą Bogurodzicą, i wszystkimi świętymi na wieki. Amen.

a potem odmawia się PSALM 90
Kto mieszka pod opieką Najwyższego, w cieniu Boga niebieskiego
przebywać będzie. Rzecze Panu: Wspomożycielem moim jesteś i ucieczką
moją, Bogiem moim, i mam w Nim nadzieję. Albowiem On wybawi cię z sieci myśliwego i od zgubnego słowa. Piórami swymi okryje cię i pod skrzydłami
Jego będziesz bezpieczny, jak puklerz osłoni cię prawda Jego. Nie ulękniesz się
strachu nocnego, strzały lecącej za dnia, ani rzeczy przechodzącej w mroku,
napaści i biesa południa. Padnie u boku twego tysiąc i dziesięć tysięcy po
prawicy twojej, ale do ciebie nie przybliży się. Zobaczysz oczyma twoimi i
ujrzysz pomstę nad grzesznikami. Albowiem Ty, Panie, jesteś nadzieją moją,
jako obrońcę wziąłem sobie Najwyższego. Zło nie przystąpi do ciebie i boleść
nie przybliży się do ciała twego. Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie,
aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich. Na ręce wezmą ciebie, abyś
nigdy nie potknął nogi swojej o kamień. Na żmiję i bazyliszka nastąpisz,
będziesz deptał lwa i węża. Albowiem we mnie ma nadzieję, więc wybawię go i
osłonię go, albowiem poznał imię moje. Będzie wzywał do mnie i usłyszę go, z
nim jestem w utrapieniu, wyzwolę go i wysławię go. Nasycę go długimi dniami
i objawię mu zbawienie moje.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi, i teraz, i zawsze, i na wieki
wieków. Amen.
Alleluja. Alleluja. Alleluja, chwała Tobie, Boże (trzy razy). Władco, zmiłuj się
(trzy razy).

Знаменуй себя крестом и говори молитву Честному Кресту:

 Да воскреснет Бог, и расточатся врази Его, и да бежат от лица Его ненавидящи Его. Яко исчезает дым, да исчезнут; яко тает воск от лица огня, тако да погибнут беси от лица любящих Бога, и знаменующихся крестным знамением, и в весели глаголющих: радуйся, Пречистый и Животворящий Кресте Господень, прогоняяй бесы силою на тебе пропятаго Господа нашего Иисуса Христа, во ад сшедшаго, и поправшаго силу диаволю, и даровавшаго нам тебе Крест Свой Честный на прогнание всякого супостата. О Пречестный и Животворящий Кресте Господень! Помогай ми со Святою Госпожею Девою Богородицею, и со всеми святыми во веки. Аминь.

 

Псалом 90 (Живый в помощи …)

Толкование и пояснение к одному из наиболее почитаемых и известных псалмов

«Живый в помощи Вышняго, в крове Бога Небеснаго водворится. Речет Господеви: Заступник мой еси и Прибежище мое, Бог мой, и уповаю на Него. Яко Той избавит тя от сети ловчи, и от словесе мятежна, плещма Своима осенит тя, и под криле Его надеешися: оружием обыдет тя истина Его. Не убоишися от страха нощнаго, от стрелы летящия во дни, от вещи во тме преходящия, от сряща, и беса полуденнаго. Падет от страны твоея тысяща, и тма одесную тебе, к тебе же не приближится, обаче очима твоима смотриши, и воздаяние грешников узриши. Яко Ты, Господи, упование мое, Вышняго положил еси прибежище твое. Не приидет к тебе зло, и рана не приближится телеси твоему, яко Ангелом Своим заповесть о тебе, сохранити тя во всех путех твоих. На руках возмут тя, да не когда преткнеши о камень ногу твою, на аспида и василиска наступиши, и попереши льва и змия. Яко на Мя упова и избавлю и: покрыю и, яко позна име Мое. Воззовет ко Мне, и услышу его: с ним есмь в скорби, изму его, и прославлю его, долготою дней исполню его, и явлю ему спасение Мое».

 

„Częściej szukamy nie zbawienia duszy, tylko ziemskiej pomyślności. Narzekamy na cierpienia, chcemy zbudować pokój na ziemi. Ale na ziemi nigdy nie było i nie będzie pokoju. Dlatego że ziemia – to poligon wojenny. Trwa na niej widzialna i niewidzialna walka. Duchowa wojna toczy się w naszych sercach.
Wielu ludzi lęka się teraz nadejścia czasu antychrysta. Ale trzeba pamiętać, że straszna przyszłość będzie stworzona przez samych ludzi. Zaś Bóg zawsze tworzył miłość i dobro, a śmierć i zło sieje diabeł. I Pan Bóg zwycięży to zło, i żaden antychryst nie jest straszny dla chrześcijanina, jeżeli całym sercem ufa on Panu Bogu.
Wielu ludzi odgaduje rok końca świata. Ale kto, oprócz Pana Boga, wie, kiedy to się stanie? Dlatego powinniśmy zawsze być przygotowani na ten koniec.
I ja też, oczywiście, myślę o tych czasach. Wiem: wszystko jest w rękach Boga. Ale jeżeli taka byłaby Jego wola, chciałbym dożyć Powtórnego Przyjścia. Dlaczego? Dlatego że wiem – czekają nas ciężkie cierpienia. Posmakowałem tych cierpień. I wszystko, co przeżyłem, okazało się pożyteczne dla duszy – i doświadczenie życia na zesłaniu, i przezwyciężenie trudności wojny i blokady. Odbyłem już ten kurs nauk i cieszę się, kiedy udaje się z Bożą pomocą wszystko przecierpieć.
Ale bywa, że ludziom trudno jest przeżywać napaści. Potrzebna im jest pomoc. Wszystkim – i słabym, i silnym – trzeba przypominać, że Pan Bóg zawsze dopomoże. Doświadczywszy wszelkiego zła, trzeba pomagać ludziom. Ja znam smak nieszczęścia, uczyłem się współczuć bliźnim, rozumieć cudze cierpienia. W cierpieniach – dzisiejszych i przyszłych – trzeba szczególnie uczyć się kochać bliźnich. Nie można ich krzywdzić. Powinniśmy przychodzić do każdego, do wszystkich z miłością Chrystusową. Modlić się za ludzi słabej wiary. Przemienić wszystko tą miłością, którą głosił nam Pan.
Niewidzialna walka, wojna, bitwa ze złem o życie wieczne -wciąż trwa. Tak więc, najmilsze dzieci, najmilszy ludu Boży -bądźcie żołnierzami, brońcie niebiańskiej miłości, wiecznej prawdy. A Pan Bóg wszystko nam przygotował – od A do Z. Tylko od nas zależy, jak będziemy się przygotowywać, jak będziemy spełniać Prawo Boże i bronić go, jak w każdej minucie, w każdej godzinie będziemy bronić tego niebiańskiego daru.
A takie przykłady, o jakich mówiłem, umacniają naszą wiarę.
Całe to życie jest szkołą. Całe nasze życie polega tylko na przygotowaniu do życia wiecznego. Tutaj, na ziemi, nie żyjemy, lecz tylko uczymy się żyć w Niebieskiej Ojczyźnie. Chwała niech będzie Bogu za wszystko – za to, że Pan Bóg ma jeszcze dla nas cierpliwość i oczekuje od nas prawdziwej pokuty i modlitwy.”

---

Вот несколько полезных и важных советов данных нам протоиереем Валентином Бирюковым из своей многолетней священнической практики, данных им нам во время нескольких встреч с ним. Обязательно ежедневно читайте Святое Евангелие и Псалтирь, хотя бы три Кафизмы, ибо Псалтирь, как он говорит, это винтовка, стреляющая по врагу. Или, например, оскорбил или обидел тебя кто-то. Приди домой, встань на колени перед иконами, помолись за обидчика, прочитай за него трижды «Отче наш» и попроси Господа простить его, ибо не ведает, что творит. И чрезвычайно важный, крайне актуальный сегодня, подтвержденный практически на конкретных людях, способ исцеления от рака, а также от эпилепсии (припадки). Для этого больной должен обязательно исповедаться у священника, причаститься Святых Христовы Тайн и затем в течении 40 дней по 40 раз в день прочитывать Псалом 90 (Живый в помощи..). Но необходимо помнить, все дается человеку по его вере в Бога. Об этом говорил даже Иисус Христос.
http://3rm.info/26948-ne-berite-novyh-dokumentov.html

Zapisz

LESTOWKA STAROOBRZĘDOWCÓW

Co to jest lestowka staroobrzędowców i czym różni się ona od czotek (ros. – чёток) nowoobrzędowców? Duchowe znaczenie lestowki

Zdjęcia lestowek staroobrzędowców

 

Lestovka (od staroruskiego słowa „lestwica”, czyli „drabina”) – jest to rodzaj czotek (ros.- чёток),służących do modlitwy u staroobrzędowców. W odróżnieniu od czotek nowoobrzędowców, lestowka zewnętrznie przypomina elastyczną drabinę i symbolizuje w tradycji staroobrzędowców drabinę duchowego wznoszenia się z Ziemi do Nieba. Lestowka  – to tradycyjne dawne prawosławne czotki na Rusi. Życia codziennego każdego chrześcijanina-staroobrzędowca, postępującego zgodnie z cerkiewno-kanoniczną tradycją, nie można sobie wyobrazić bez małej skórzanej lestowki. Jest ona pomocnikiem nie do zastąpienia w regule modlitewnej. Lestowka nazywana jest także „mieczem duchowym” do wypędzania duchowych przeciwników.

 

Chwyć, Panie, Twoją broń i walcz przeciwko tym, którzy mnie prześladują. Powiedz duszy mojej: Jam zbawieniem twoim.  – starożytna modlitwa monastyczna na noszenie lestowki.

 

Treść modlitwy w języku starocerkiewnym:

Изсуй, Господи, оружие Твое и заври сопротив гонящих мя. Рцы души моей: спасение твое есмь Аз, — древняя иноческая молитва на ношение лестовки.

 

Symbole lestowki oraz jej duchowe znaczenie

 

Jak wspinamy się do góry po drabinie rzeczywistej, z każdym stopniem coraz wyżej od Ziemi, tak również i przy pomocy lestowki – drabiny duchowej – wspinamy się duchem do Nieba, kiedy przebieramy palcami jej „stopnie”. Lestowka przedstawia sobą zamknięty krąg – symbol wieczności. Składa się ona z ciasno zaciągniętych i przeplecionych ze sobą twardych skórzanych pętelek, które idą jedna za drugą w ściśle określony sposób, niezmienny w ciągu długich wieków.

 

Początkiem tej modlitewnej drabiny, jest rozciągnięty od łapostków (ros.-„лапостки”), pusty odcinek, od którego zaczyna się nasza praca modlitewna i który jest nazywany „Ziemią”, jako pierwszy wstępny krok w jakiejkolwiek aktywności duchowej. I cały krąg lestwiczny jest głęboko symboliczny, przypomina o wyższym świecie, który powoli wznosi z każdym przebytym stopniem swoich pobożnych rozmówców. A więc, 12 pierwszych małych stopni (ros.-„ступеней”) mówi nam o dwunastu Apostołach Chrystusa. Następne odliczanie – 38 małych stopni, symbolizujących czas przebywania Dzieciątka Jezusa w łonie Najświętszej Bogurodzicy. 2 duże stopnie i zawarte między nimi 38 małych razem stanowią 40 – co jest liczbą tradycyjną dla symboliki cerkiewnej. Dalsze małe 33 stopnie oznaczają lata ziemskiego życia Zbawiciela, a ostatnie 17 – starotestamentowych proroków, którzy mówili o Chrystusie. Pusta przestrzeń przed łapostkami symbolizuje tutaj Niebo.

Lestowka nauczyciela bezpopowskiej pomorskiej wspólnoty. Praca współczesna

 

Ściśle zachowana jest zapowiadana jeszcze w czwartym wieku przez Św. Bazylego Wielkiego ogólna liczba stopni – sto małych, oddzielonych przez trzy duże. Sześć odrębnych dużych stopni, znajdujących się przed górną krawędzią łapostków, wraz z trzema dużymi stopniami lestowki symbolizują dziewięć stanów (chórów) anielskich. Przypominają nam o aniołach – stróżach, którzy nieustannie wspierają ludzi w długim i pracochłonnym wspinaniu się po duchowej drabinie i ostrzegają przed upadkami.

 

Zamknięty krąg stopni – to przypomnienie o nieustannej modlitwie. Cztery trójkątne (na cześć Świętej Trójcy) łapostki symbolizują czterech Ewangelistów, obszyte obrzeża wokół łapostków – nauczanie Ewangelii. Wewnątrz, pomiędzy górnymi łapostkami, wszywa się siedem niewielkich łatek tkaniny lub koralików – „przesuwek” (ros.- („передвижек”) zgodnie z liczbą siedmiu Sakramentów.

DUCHOWE PRZYCZYNY ZŁEGO SNU

Sen – jest czułym barometrem moralnym. Zmienia się on (pogarsza, polepsza) w zależności od naszego stanu duchowego. Dobry, zdrowy sen daje Pan.

 

Oto co pisze o duchowych przyczynach złego snu prawosławny lekarz D.A.Awdiejew:

 

 

„Pewien starszy mężczyzna, który uczestniczył w wyposażaniu odrodzonego z ruin monasteru, powiedział do mnie: „Gdyby ojciec wiedział, jak mi się w monasterze słodko śpi! W domu śpi mi się gorzej”. Jest to zrozumiałe. Modlitwa sprawia, że wszystko jest słodkie. Na przykład, sam się zdziwiłem, jak po kilku ziemniakach i talerzu zupy, spożytych w trapeznej, nie byłem głodny przez cały dzień. Łaska Boża syci!

 

Z doświadczenia wiem, że kiedy z różnych powodów ofiarujesz modlitwy za nadchodzący sen, to będziesz miał głęboki sen. Źle się śpi również po niedobrych rozmowach, dręczących duszę grzechami. „Niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce” – uczy nas Pismo Święte. Przed snem należy pogodzić ze wszystkimi (osobiście lub zaocznie, w modlitwie).

 

Podczas przyjęć lekarskich, tym pacjentom, którzy mają otwarte serca na wiarę, powtarzam dobrze znane prawdy: musimy się modlić rano i wieczorem, żegnać przed snem pokój i pościel, pić poświęconą wodę i kropić nią mieszkanie, czytać Ewangelię, wzywać do pomocy Świętych i Anioła-Stróża, zaprosić do domu kapłana i poświęcić mieszkanie (jeśli nie było poświęcone), przystępować z wiarą i skruchą nawrócenia do Sakramentów Cerkwi. Jednym słowem, trzeba żyć po chrześcijańsku.

 

Powszechnie wiadomo, że wielu ascetów spędzało całe noce bez snu i przy tym zawsze pozostawali rześkimi i radosnymi. Jak możemy to wyjaśnić? To cud. W tym przypadku, człowiek otrzymuje przez Łaskę od Pana wzmocnienie sił duchowych i fizycznych, żyje i karmi się Łaską Bożą. Zaiste, taki człowiek syci się Duchem Świętym. Oczywiście, nie jest to udziałem wszystkich, i nie należy tego naśladować. Jest to dar od Boga, a nie skutek jakiegoś treningu. Nie należy samemu podejmować wielkich wyczynów. Nic, oprócz dumy i pogorszenia stanu zdrowia, to nie przyniesie, szczególnie dla początkujących Chrześcijan. Asceta nie ma na celu zagłodzenia siebie czuwaniem, on pała miłością do Boga, jego serce płonie w modlitwie. Wszelkie wyczyny Święci Ojcowie łączyli z pokorą, posłuszeństwem, rozmyślaniem.

 

W tradycji chrześcijańskiej przyjęto modlić się o dar snu do Anioła Stróża, do prepodobnego (bogobojnego) Irynarchy, pustelnika z Rostowa, Siedmiu Świętych Młodzieńców z Efezu”.

 

 

Modlitwa do Siedmiu Młodzieńców z Efezu:

 

O, przecudni, Święci Siedmioro Młodzieńców, chlubo miasta Efezu i nadziejo całego wszechświata! Spójrzcie z wysokości chwały niebieskiej na nas, którzy z miłością czcimy pamięć o was, najbardziej zaś na młodzieńców chrześcijańskich, waszemu wstawiennictwu przez rodziców ich poleconych: sprowadźcie na nich błogosławieństwo Chrystusa Boga, który powiedział: „Nie zabraniajcie dzieciom przychodzić do Mnie, chorych wśród nich uleczcie, cierpiących pocieszcie, serca ich w czystości zachowajcie, napełnijcie ich łagodnością i do ziemi serc ich wiarę Bożą zasiejcie i umocnijcie, udzielcie im Łaski Bożej, aby przez Moc w siłę wzrastały.

I dla nas wszystkich sług bożych, stojących przed waszą świętą ikoną, (podać imiona członków rodziny, krewnych i przyjaciół), którzy gorąco się do was modlimy o zdrowie, wyjednajcie nam Królestwo Niebieskie, abyśmy niemilknącymi radosnymi głosami wychwalali wspaniałe Imię Najświętszej Trójcy, Ojca i Syna i Ducha Świętego na wieki wieków. Amen.

Pomóż nam wszystkim, Panie!

Niżej modlitwy w języku rosyjskim (2 wersje)

 

Молитва семи отрокам Ефесским: (1 wersja)

О, пречуднии святии седмочисленнии отроцы, Ефеса града похвало и всея вселенныя упование! Воззрите с высоты небесныя славы на нас, любовию память вашу чтущих, наипаче же на младенцы христианския, вашему заступлению от родителей своих препорученныя: низведите на ня благословение Христа Бога, рекшаго: оставите детей приходить ко Мне: болящия убо в них исцелите, скорбящия утешите; сердца их в чистоте соблюдите, кротостию исполните я, и в земли сердец их зерно исповедания Божия насадите и укрепите, во еже от силы в силу им возрастити; и всех нас, святей иконе вашей предстоящих, мощи же ваша с верою лобызающих и тепле вам молящихся, сподобите Царствие Небесное улучити и немолчными гласы радования тамо прославляти великолепое имя Пресвятыя Троицы, Отца и Сына и Святаго Духа во веки веков. Аминь.

Помоги всем нам Господи!

 

 

Молитва семи отрокам Ефесским: (2 wersja)

О, предивные святые семеро отроков, хвала города Ефеса и всей вселенной надежда!

Воззрите с высоты небесной славы на нас, с любовью память вашу чтущих, наиболее же на младенцев христианских, вашей защите порученных от родителей своих.

Ниспошлите на них благословение Христа Бога, сказавшего: «Не запрещайте детям приходить ко мне», болеющих из них исцелите, скорбящих утешьте, сердца их в чистоте соблюдите, кротостью наполните их, и в земле сердец их зерно веры Божьей насадите и укрепите, подайте им благодать Божию, чтобы от силы в силу им расти.

И всех нас, предстоящих перед святой вашей иконой рабов Божиих (имена членов семьи, родственников, друзей), горячо вам молящихся, удостойте получить Царствие Небесное, чтобы не умолкая радостными голосами прославлять великолепное имя Пресвятой Троицы, Отца и Сына и Святого Духа во веки веков. Аминь.

Помоги всем нам Господи!

 

Źródło:

 

Духовные причины плохого сна

http://3rm.info/publications/33509-duhovnye-prichiny-plohogo-sna.html

„Семья и вера” / „Rodzina i wiara”

24 stycznia 2016 r.

 

 

 

Tłumaczył Andrzej Leszczyński

29.4.2016 r/

 

 

SIŁA MODLITWY ODMAWIANEJ NA CZOTKACH

 

 

 

***

Pewien mnich z klasztoru Świętego Pawła udał się do Świętego Gierasima (znanego z daru wypędzania demonów tł.) w Kefalonii. Podczas Boskiej Liturgii, stał on przed ołtarzem i modlił się na czotkach (ros. – по чёткам) – wypowiadając w myślach modlitwę: „Panie Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nad nami”, a w świątyni w tym czasie śpiewano. Do cerkwi przyprowadzono opętanego, aby Święty Gierasim uzdrowił go.

 

Gdy mnich modlił się przed ołtarzem, diabła w świątyni paliło, więc głośno krzyczał:

– Hej, ty, mnichu, nie ciągnij tej liny – ona mnie pali!

Usłyszał to posługujący kapłan i mówi do mnicha:

– Bracie, z całych sił módl się na czotkach, aby stworzenie Boże uwolniło się od diabła.

Wtedy diabeł, rozwścieczony, wykrzyknął:

– Hej, ty, stary popie, co ty mu mówisz, żeby ciągnął linę? Ona mnie pali!

 

Wtedy mnich z jeszcze większym zapałem zaczął odmawiać modlitwę, przebierając w palcach czotki (чётки) i człowiek, dręczony przez demona, wreszcie uwolnił się od niego.

 

***

O śmierci mnicha-diakona Serapiona

 

O tym, że czotki – nie są zwykłym narzędziem materialnym, mówi bardzo ciekawy przypadek z biografii pewnego glińskiego mnicha, diakona Serapiona. Ten asceta, pobożny i gorliwy, przez całe swoje życie unikający nawet wyświęcenia na godność kapłana zakonnego, mimo że był godny tego, prosił, aby kiedy umrze, nie chowano go przez trzy dni. I oto, kiedy umarł, bracia zobaczyli niezwykły cud: już po śmierci, kiedy jego ciało leżało na łożu śmierci, on nieprzerwanie przez trzy godziny ciągle przebierał w palcach czotki, co wskazywało na jego najwznioślejszy stan wewnętrzny – wszystko, co było w jego sercu.

 

***

Modlitwa z utrudnieniem

 

Ojciec Arseniusz Pieszcziernik mówił: „Kiedy się modlę na czotkach (по чёткам) na stojąco, to odczuwam silny boski zapach. A kiedy modlę się siedząc, to ledwo go czuję.”

 

Pomimo swojego dziewięćdziesięciopięcioletniego wieku Starzec nieprzerwanie i gorliwie pracował, jak również stale modląc się ubogacał się duchowo, mimo że i bez tego miał już zgromadzony wielki kapitał duchowy.

 

***

Co to są czotki – чётки?

IHUMEN GURIJ – „OBOWIĄZKOWO MÓDL SIĘ W WIELKI PIĄTEK OD 12-TEJ DO 15-TEJ”

Ihumen Gurij (ros. – игумен Гурий) do córki duchowej: Obowiązkowo módl się w Wielki Piątek od 12-tej do 15-tej, kiedy Pan był ukrzyżowany za nas grzeszników. Jeśli jesteś w cerkwi, to stój na kolanach przy krzyżu, jeśli w domu – to także przy krzyżu. Wymieniajcie nie wyznane i wyznane grzechy, okazujcie skruchę przed Bogiem za swoje grzechy, odmawiajcie Modlitwę Jezusa i proście Go (jeśli jest jakiś problem: ktoś w więzieniu lub sąd, itp.). Pan Bóg na pewno usłyszy i pomoże w tym czasie.

 

 

Ojciec Gurij: „W tym czasie wszyscy ludzie powinni wymieniać swoje grzechy …” I potem przez cały czas mówił: „Nie zapominajcie każdego roku o tym Piątku, nie zapominajcie” („Sól ziemi”, film 5, Część 1 „Opat Gurij”/ 1 /, 00:51).

 

Najważniejsze prośby – o zbawienie i ocalenie przed Antychrystem, od nikczemnego pieczęci/znaku(antychrysta) i obrazu jego, aby do końca pozostać wiernymi i oddanymi Świętemu Prawosławiu, przypomnieć należy wszystkie swoje grzechy od 7 roku życia, prosić o naukę cnót i modlitw i aby Pan posłał jednej myśli i jednego ducha ludzi, świeckich i kapłanów, z którymi możliwe byłoby zbawienie / 2 /.

 

Dla Ukrainy dzisiaj najważniejszymi modlitwami są – modlitwy o pokój i zachowanie Wiary Prawosławnej (prawosławny kapłan).

 

Zaleca się również odmawianie modlitwy / 2 /

 

1.Ułożona przez Starca z Optiny mnicha Anatolija Potapowa:

 

Wybaw mnie, Panie, od zwodzenia bezbożnego, złego i podstępnego nadchodzącego Antychrysta, i ukryj mnie przed jego sieciami w tajemnej pustyni Twego zbawienia. Udziel mi, Panie, siły i męstwa w odważnym wyznawaniu Twego świętego Imienia, abym nie cofnął się ze strachu przed diabłem, abym nie wyrzekł się Ciebie, mój Zbawicielu i Odkupicielu, Twojej Świętej Cerkwi. Ale daj mi, Panie, w dzień i nocy, opłakiwać moje grzechy i przebacz mi, Panie, w godzinie Strasznego Sądu Twego. Amen.

 

2. Ułożona przez ostatniego Starca z Optiny Nektariusza:

 

Panie Jezu Chryste, Boże nasz, uwolnij od zwodzenia nadchodzącego, bezbożnego, złego i podstępnego Antychrysta; i zbaw od wszystkich jego podstępów. I ukryj duchownego Ojca naszego (imię), wszystkich nas, jego duchowych dzieci i wszystkich Prawosławnych Chrześcijan przed podstępnymi sieciami jego w tajemnej pustyni Twego zbawienia. I nie daj nam, Panie, zaznać strachu diabelskiego większego od bojaźni Bożej i odejść od Ciebie i Twojej Świętej Cerkwi. Ale daj nam Panie, znieść cierpienia i umrzeć za Twoje Święte Imię i Wiarę Prawosławną, nie wyrzec się Ciebie i nie przyjąć pieczęci przekleństwa Antychrysta i nie oddać mu pokłonu. Daj nam, Panie, w dzień i nocy, opłakiwać nasze grzechy i przebacz nam, Panie, w dniu Strasznego Sądu Twego. Amen.

 

3. Modlitwa o uwolnienie od strachu przed nadchodzącymi nieszczęściami:

 

O, Panie nasz, Najmiłosierniejszy! Błagamy cię wszyscy z wielkim płaczu i jękiem serc, umocnij naszego ducha w dniu okrutnym. Daj nam siły przeciwstawić się złości Antychrysta. I odpędź jego okrutne pokusy. W strasznych dniach śmierci nie zostawiaj nas sierotami, dołącz nas do małego stada Twego, poślij nam uczciwych pasterzy Twoich w te straszne dni prześladowań. Niech Świętymi Darami Ciała i Krwi Twojej umocnią nasze serca i uczynią je silnymi i nieustraszonymi wobec złości dręczyciela. Panie, Jezu Chryste, Boże nasz! Ty znasz słabość natury ludzkiej. I ukryj nas przed okrutną złością i podstępem Antychrysta, a zastępy Aniołów Twoich niechaj nas ochronią. Amen.

 

4. Modlitwa do Matki Bożej:

 

O, Najświętsza Pani, Władczyni nasza, Bogurodzico Dziewico! Wyższa od Aniołów i Archaniołów i od wszelkiego stworzenia Najszlachetniejsza! Modlimy się i prosimy Ciebie, Twoi grzeszni słudzy: nie zabieraj Swego Świętego maforionu*! Pomóż znieść wszystkie boleści, smutki, niedostatki, pokusy i zwiedzenia nadchodzącego Antychrysta. Niechaj Pan da nam przez modlitwy Twoje wiarę szczerą i niezachwianą. Oświeć, o Władczyni, nasz umysł, abyśmy rozpoznali podstępne sieci wroga i nie wpadli w nie z powodu naszej niewiedzy. O, Przeczysta Pani! Zbierz nas razem, rozproszone małe stadko Chrystusa. Uratuj prawosławny monastycyzm tego ostatniego wieku i wszystkich prawosławnych Chrześcijan! Bądź nam, o Przeczysta, naszą Wybawicielką i Karmicielką! Całą nadzieję pokładamy w Tobie, Matko Boża, zachowaj nas pod płaszczem Twej Opieki!

 

*/

Maforion (nakrycie głowy, welon, ros. – oмофор – od A.L.)

1. „Sól ziemi” „(Film 1, 2, 3, 4, 5). http://3rm.info/print:page,1,4257-na-portal-zagruzhen-polnyj-sol-zemli.html
2. Opat Gurij o Wielkim Piątku http://3rm.info/publications/23223-igumen-guriy-o-velikoy-pyatnice.html

10 kwietnia 2015 r.

 

Źródło:

http://3rm.info/religion/56169-igumen-guriy-obyazatelno-molis-v-velikuyu-pyatnicu-s-12-do-15-chasov.html

 

Tłumaczył Andrzej Leszczyński

1.4.2016 r.

SBORNIK 2015 Prawosławnego-Monarchistycznego Bractwa Ikony Miłościwego Chrystusa Zbawcy

Sbornik2015r

 

Drodzy Bracia i Siostry!

Oddajemy do rąk Waszych SBORNIK 2015 czyli wszystko co zamieściliśmy w 2015 roku na naszej stronie w porządku chronologicznym. SBORNIK jest w pliku pdf także kto ma życzenie może sobie wydrukować wszystko albo tylko te artykuły , które go zainteresują. Plik posiada spis treści , aby łatwiej odnaleźć tematy interesujące nas. Niektórzy stwierdzili, że lepiej było to pogrupować tematycznie i faktycznie racja, ale katastroficznie nie starczy nam czasu na inne ważne sprawy, a co dopiero na posegregowanie tego tematycznie 🙂 . Może przy następnym jak Bóg da ułożymy tematycznie.

Pozdrawiamy wielkopostnie i zachęcamy do zajrzenia w SBORNIK 2015 !

Kliknij, aby uzyskać dostęp sbornik2015r.pdf

Ojciec Serafin (Rose). USTAW. Tam, gdzie nie ma stałego kapłana, módlcie się bez niego

 

 

Kiedy przychodzimy do naszych świętych prawosławnych cerkwi i chwalimy Boga, tak jak On Sam nas nauczył Go chwalić – czym, powiedzcie mi, mamy się zachwycać najbardziej? Czy tym oszałamiającym pięknem i wspaniałością Bożej Służby, która tysiąc lat temu tak poraziła posłów     Świętego Wielkiego Księcia Włodzimierza, że ​​stracili zdolność rozróżniania Ziemi od Nieba? Czy tym przeogromnym bogactwem i różnorodnością nabożeństw, porównywalnych jedynie z   nieskończoną i niewyczerpaną hojnością samej natury, w których jakby odzwierciedla się hojność Niebieskiego Stwórcy? Albo niezmiennie przebywającemu w centrum tej wspaniałej różnorodności porządku, dzięki któremu służba prawosławna nabiera harmonijnej integralności i wznosi nas do jednomyślnego uwielbienia Boga?

 

Jakaż szkoda, że ​​tak nieliczni z prawosławnych Chrześcijan w pełni zostają przeniknięci sensem i    duchem nabożeństw, które zostały stworzone z Bożą pomocą według myśli Świętych Ojców, będąc dla nas nieustannym źródłem natchnienia, i które powinny zachowywać w nas iskrę zbawiennej  wiary prawosławnej i rozpalać od niej wielki płomień miłości. Jakże niewielu zna i kocha Cerkiewny Ustaw (ros.- Церковный Устав – A.L.), który określa zasady i porządek nabożeństw oraz, jeśli jesteśmy w stanie go zrozumieć, doprowadzać do porządku nasze serca i który wskazuje drogę wzwyż na Wschód, do Którego woła nas Cerkiew!

 

A jak jest podwójnie przykro za tych, którzy, choć nazywają siebie prawosławnymi, ale obwiniają za zwykły w dzisiejszych czasach opłakany stan Wiary Prawosławnej nie tyle letnich wierzących, odrzucających ideały Ustawu, ile sam Ustaw, który, ich zdaniem, należy „przejrzeć” i „odnowić”.

JAK SIĘ ŻEGNAĆ? O ZNAKU KRZYŻA I O KRZYŻYKU NA PIERSI

Dlaczego tak ważne jest żegnanie siebie znakiem krzyża?

(Tej pobożnej czynności Prawosławni nadają głębszy sens, nazywając przeżegnanie się takimi słowami: „осенять себя крестным знамением” – czyli czynić na sobie znak krzyża, osłaniać, ochraniać , udzielać błogosławieństwa, okrywać siebie znakiem krzyża.
– Czyniąc znak krzyża na sobie, chrześcijanin, po pierwsze przypomina, że wezwany on jest iść śladami Chrystusa, znosząc w Imię Chrystusa cierpienia i udręki za swoją wiarę; po drugie, wzmacnia się mocą Chrystusowego krzyża do walki ze złem w sobie i na świecie; i po trzecie, wyznaje, że oczekuje objawienia się Chwały Chrystusowej i Drugiego Przyjście Pana, które samo w sobie będzie poprzedzone zjawiskiem na Niebie Znaku Syna Człowieczego, zgodnie z Boskimi słowami Samego Pana (Mt 24:30): tym znakiem, zgodnie z jednomyślną opinią Ojców Cerkwi, będzie wspaniałe objawienie się Krzyża na Niebie.

Jak prawidłowo się żegnać?

(okrywać siebie znakiem Krzyża? – dod. A.L.)
– Zgodnie z obecnie przyjętą w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej tradycją do wykonania krzyża (przeżegnania się) palce można składać na dwa sposoby:

1) Za pomocą trzech pierwszych palców – (kciuk, wskazujący i środkowy) prawej ręki składa się razem, a dwa ostatnie (serdeczny i mały) przyciska się do dłoni; żegna się trzema złożonymi palcami.

2) Za pomocą dwóch palców (tak żegnano się do XVII wieku) – dwa pierwsze palce (wskazujący i środkowy) są dociskane do siebie i wyciągnięte, lekko zginając środkowy palec, a pozostałe trzy (kciuk, serdeczny i mały palec) są złożone razem; żegna się wyciągniętymi dwoma palcami.

         ZNAK KRZYŻA           NIEPRAWIDŁOWO              PRAWIDŁOWO

 

Żegnając się, złożone palce kładzie się najpierw na czoło – dla uświęcenia umysłu, następnie na brzuch (ros. живот – A.L.) – dla uświęcenia zmysłów wewnętrznych, a następnie na prawe i lewe ramię – dla uświęcenia sił cielesnych. Po opuszczeniu rak, wykonuje się pokłon. W ten sposób na sobie wykonuje się Krzyż Golgoty i oddaje Mu pokłon.
Na klatkę piersiową dolnego końca krzyża kłaść nie wolno, ponieważ w tym przypadku otrzymuje się krzyż odwrócony (satanistyczny – od A.L.) – którego dolny koniec jest krótszy od górnego. Znak Krzyża należy wykonywać ze zrozumieniem i modlitewnym wezwaniem Pana.
Nie można żegnać się pospiesznie, niedbale, bez dotykania palcami czoła, a tylko wykonując ręką ruch w kierunku ku niemu. „Przeklęty ten, kto wypełnia dzieło Pańskie niedbale” (Jer. 48:10).