ANTYCHRZEŚCIJAŃSKI CHARAKTER NOWEGO ROKU

Źródło:
Portal „Moskwa – Trzeci Rzym”:
Антихристианский характер Нового Года
http://3rm.info/publications/31702-antihristianskiy-harakter-novogo-goda.html

PRZYCZYNA 1: NIECERKIEWNY, NIEPRAWOSŁAWNY CHARAKTER SAMEJ DATY

W Świętej Cerkwi jest określona data Nowego Roku (początek indyktu) – 1 września (14 września według nowego stylu). Właśnie do tej daty dopasowano odpowiednią kolejność liturgiczną. Natomiast cywilny Nowy Rok, obchodzony w zimie, nie ma nic wspólnego z kalendarzem kościelnym, ale został wprowadzony w Rosji przez Piotra I od 1700 toku na wzór Europy (chociaż obchodzony był on według kalendarza juliańskiego, a nie katolickiego gregoriańskiego tzn. według nowego stylu, tak jak w Europie).

Ale Nowy Rok, obchodzony w dniu 1 stycznia, został wycofany z kręgu liturgicznego i przybrał charakter święta niechrześcijańskiego, o czym świadczyli liczni rosyjscy święci, na przykład św. arcypasterz Teofan Pustelnik i św. Jan z Kronsztadu. Potępiali oni naród rosyjski za to, że naśladując bezbożny Zachód, zaczął on na wzór pogański spotykać Nowy Rok: „Kręcić się z kielichami – jaki jest w tym sens? <…> Powiecie: zwyczaj nastał. – I ja potwierdzę: zwyczaj nastał, – i dodam: zwyczaj, wcale nie chrześcijański, lecz pogański, niegodny, bezbożny” (Św. Teofan Pustelnik. Słowo na Objawienie Pańskie – 6 stycznia 1865 r.).

Wraz z wprowadzeniem przez bolszewików po rewolucji nowego stylu, obecnego kalendarza cywilnego, obchody Nowego Roku w dniu 1 stycznia według niego przypadały na ostatnie dni Adwentu (Postu Bożonarodzeniowego) – dni, w których Typicon nakazuje Prawosławnym Chrześcijanom ścisłą abstynencję.

PRZYCZYNA 2: ANTYCHRZEŚCIJAŃSKI CHARAKTER NOWEGO ROKU

Współczesny, zachowany z czasów sowieckich Nowy Rok i uroczystości z nim związane, początkowo wprowadzane były jako przeciwwaga, zamiast Święta Narodzenia Chrystusa i bolszewicy uważali przyjęcie przez Prawosławnych ich Nowego Roku za sukces propagandy antyreligijnej.

Okazuje się, że Prawosławni świętujący ten dzień, stają się przyjaciółmi bezbożnego świata w jego służeniu bożkom. I używanie słów „z miłości bliźniego” skromnych w kręgu ludzi spoza Cerkwi i urządzenie „postnego stołu” (próba formalnego przestrzegania postanowień Ustawy – Typikonu Cerkwi) – wszystkie te różne przejawy przyjaźni ze światem, która zgodnie ze słowami Pisma Świętego, jest wrogością wobec Boga (Jak 4, 4).

Kościół Chrystusa – nie jest z tego świata. Pierwsi chrześcijanie nie bali się wpisywać (wchodzić) do współczesnego im społeczeństwa, a wręcz przeciwnie, nawet mu się przeciwstawiali, odważnie idąc na męczarnie, przyciągając swoim czystym życiem i ascetycznymi czynami nowych Chrześcijan do cerkiewnej zagrody. Natomiast teraz nie Cerkiew chrystianizuje (soli) świat, lecz świat stara się aktywnie „rozcerkiewnić” Chrześcijaństwo. I takie zbliżenie ze światem czyni wierzącego „solą, która straciła swój smak” (patrz: Mt 5, 13).

Obchody cywilnego Nowego Roku w dniu 1 stycznia według nowego stylu powinny być nie do przyjęcia dla Prawosławnych. W tym dniu, gdy bezbożny i ateistyczny świat świętuje swój Nowy Rok, Prawosławna Cerkiew upamiętnia świętego męczennika Bonifacego, który jest dla każdego letniego Chrześcijanina przykładem doskonałego wyznania wiary i porzucenia pożądliwości.

Według materiałów http://pkrest.ru
31.12.2015 r.
Tłumaczył Andrzej Leszczyński
1.1.2016 r,